S(i)ssssssssssttt….

Aan het ontbijt vanmorgen was het stil. Alhagy en Stef en El waren de enige op de compound. Yasin en de kinderen waren naar de ouders van Yasin aangezien er vandaag een trouwerij zou zijn van de neef van Alhagy. Aangezien wij hard toe waren aan een dagje relaxen bij het strand en/of zwembad bracht Alhagy ons naar het hotel waar we anderhalf jaar geleden verbleven. Voor ons een hele dag relaxen en ’s avonds lekker eten bij Paradiso en Alhagy kon mooi naar die bruiloft.

We werden al herkend door het personeel van het hotel en toen we ons meldden bij de balie met de mededeling dat we graag de dag aan het zwembad door wilden brengen, werden we welkom geheten en konden we doorlopen… eh… in Nederland moet je gelijk entree betalen en vergeet de toeristenbelasting niet… dat werkt hier blijkbaar toch echt anders. Drink wat, eet wat en dan is het al snel goed. 

Het is laagseizoen en dat is goed te merken; er zijn bijna geen toeristen in de hotels en er liggen hooguit 10 andere mensen bij het zwembad waarvan het merendeel Nederlanders zijn. Als snel raken we aan de praat met een gezin uit Nederland. Zij zijn voor de eerste keer in het mooie Gambia en vragen ons waar we onze vakantie doorbrengen. Nadat we verteld hebben van ons verblijf en wat we zoal doen vraagt de man aan ons of dit wat wij doen wel ertoe doet, maakt het wel verschil? Je kan toch nooit iedereen helpen? Er wonen zoveel mensen die je niet helpt. Stef vertelt van de druppel op de gloeiende plaat en dat het soms ook verdrietig is of teleurstellend (zie verhaal gisteren) maar dat de plaat sisssssssssssssttt, dat wij dat mogen doen… blijkbaar gebeurt er dus wel iets en inmiddels weten we: “Er moet eerst iets gebeuren voordat er iets gebeurt” 

We zwemmen wat, lezen wat, kletsen veel en dommelen weg op ons bedje. Vermoeidheid slaat toe merken we… deze dag hadden we verdiend vonden we zelf… ssssssssssssttt (niet verder vertellen).

Aan het einde van de middag maakt het gezin zich klaar om op bezoek te gaan bij iemand die ze hebben leren kennen. Ze nemen afscheid van ons en we wensen elkaar een goede tijd toe. Dan draait de man zich nog om en zegt: “Wij gaan ook nog rijst uitdelen aan mensen, dan zorgen we er samen voor dat de druppel op de gloeiende plaat harder sisssssssssssssssssttt!”