Kingsday in Holland / Gambia

Het is Koningsdag. Veel mensen dragen speciaal vandaag iets met de kleur oranje: een T-shirt, broek, een compleet pak, een pruik of een mooi lintje. Aan mijn koffer zit ook een oranje lint, mijn vader heeft hem er een aantal jaren geleden aangeknoopt en het is er nooit afgegaan. De dag begint vroeg met een eenzaam ontbijt. Yasin en de kinderen vertrekken om kwart over zeven met de auto naar school en Alhagy eet en drinkt overdag niet aangezien het ramadan is. Als ik de compound af wil lopen om tapalapa (Gambiaans brood) te kopen, komt Alhagy eraan en zegt dat er in de ramadantijd geen brood te koop is in de ochtend, maar wel in de avond. Oh ja…. nooit over nagedacht, maar dat klinkt natuurlijk wel logisch. Gelukkig heeft Alhagy nog wat bewaard van de avond ervoor en kan ik ontbijten. 

Na het ontbijt moet er eerst geld gewisseld gaan worden. We rijden naar een bekende van Alhagy en daar staat een grote groene kluis. Daar zitten alle Dalasi’s in. Het ziet er niet uit als een bank of een geldwisselkantoor, maar het is het wel. Zonder blikken of blozen kan ik meer dan 2500 euro wisselen. Ik mag ook gaan zitten, trouwens…. op een oranje stoel! Ik voel me een prinses op Koningsdag. 

Na de grote wisseltruc (we komen met een tas vol geld de deur weer uit) zeg ik tegen Alhagy dat ik me de koning te rijk voel: ik heb nog nooit met een tas vol geld gelopen zoals nu. Over the highway met aan de kant van de weg het mooie oranje Afrikaanse zand rijden we richting Paradise Beach. We zien van alles: ezelwagens afgeladen vol, motoren met drie mensen erop, koeien die oversteken, vrachtwagens die tot de nok toe gevuld zijn met zand en geen of weinig remkracht hebben.

We komen langs Tanji waar het altijd druk is en waar de visserij hoogtij viert. En als we dan de geasfalteerde weg verlaten, hobbelen we verder op de wegen die oranje gekleurd zijn, net als alles vlak langs die zandwegen trouwens. 

Het is rustig bij Paradise Beach en ik heb een mooi plekje om te lezen, te dommelen en wat te relaxen. Er hangen tegenwoordig zelfs koninklijke hangmatten die goed gebruikt worden op Kingsday. Prinsheerlijk!

Ook op het strand komt van alles voorbij: de juiceboys, honden en koeien. Alhagy had me al gezegd dat als de ‘boys’ te lastig waren ik moest zeggen dat mijn “husband was sitting there”. Nou, ik moet zeggen: dat werkte prima!

Op de terugweg gaan we via Brufut om daar rijst te halen en om alvast de eerste zakken weg te geven als we richting Madiana rijden. Tjonge, die zakken rijst zijn duurder geworden joh! Waar ik drie jaar terug een zak rijst haalde voor 650 Dalasi kosten ze nu 900! Blij dat jullie zo goed gesponsord hebben, we kunnen het gelukkig betalen! Alhagy weet trouwens precies waar de rijst hard nodig is. En als we dan stoppen, een zak rijst pakken en de compound zomaar oplopen, zien we oplichtende ogen, blije gezichten en voelt men zich de koning te rijk omdat er 25 kilo rijst 'zomaar' gebracht wordt. Zoals sommige mensen verrast werden in Nederland door een lintje van de koning, worden de mensen hier verrast door een “gift from a lot of people in Holland”. Ik vermoed dezelfde verbaasdheid, verwondering en blijdschap maar in twee heel verschillende werelden. Happy Kingsday!