Past het?

Blijkbaar past het jou qua tijd dat je nu dit verhaal leest. Mooi! Ga er maar weer lekker voor  zitten. Deze drie dames hebben vandaag alle 33 dozen met kleding opgehaald en zijn gaan sorteren.

Begin september hebben we 33 dozen naar Coevorden gebracht. In Coevorden zit Stichting Bennie helpt Gambia. Allerlei mensen die actief zijn in Gambia kunnen daar spullen brengen. Ze halen ook zelf van alles op uit het hele land. Zodra ze een container vol hebben gaat het naar Rotterdam en van daaruit wordt alles verscheept via Las Palmas naar Banjul. Eind september is onze container vertrokken. Inmiddels was ‘onze container’ aangekomen in Banjul, maar waren de spullen nog niet uit de container gehaald en dus niet vrijgegeven. Afgelopen weekend ontving Ellen een email waarin stond dat de dozen op het afhaalpunt stonden en dat ze vanaf maandag opgehaald konden worden. Aangezien Alhagy twee dagen in de binnenlanden was, hebben we met hem overlegd dat we de dozen vandaag zouden halen. Alhagy haalde ons om 9 uur op bij het hotel en samen zijn we naar het afhaalpunt van Stichting Bennie gegaan. Daar hebben we met een aantal helpers een rij gevormd en zo hebben we de 33 dozen naar buiten gebracht. Er was een taxibusje met chauffeur geregeld door Alhagy en de dozen gingen zowel in de bus als bovenop de bus (zie foto’s). Gelukkig; het past!!

Via de hobbelige zandwegen kwamen we een half uur later aan in Madiana. Daar hebben we de dozen uitgepakt en alles gesorteerd. Hoe handig wilden we te werk gaan? We hebben eerst een plan bedacht. We wilden alles uitzoeken en op volgorde leggen; eerst baby, dan peuter/kleuter, en zo door richting kleding voor volwassen mannen en vrouwen. Daarna zouden we vuilniszakken vullen en die dichtknopen en hop, alles past, dus klaar zijn de dames! Na een bak koffie (dank Alied!) gingen we enthousiast aan de slag volgens plan. Na een uur zweten en sorteren stonden we heerlijk in de brandende zon en lagen de lege dozen in de schaduw… oké, het plan was goed, maar niet volledig doordacht. Na nog een bak koffie, veel water en een heerlijke stroopwafel (dank Alied! Het paste goed in onze magen) hebben we ons werk afgemaakt.

Zo tegen half 2 in de middag waren we eindelijk klaar. We hebben 20 zakken in de kofferbak gegooid (Hoera! Het past!) en zijn gaan rijden. Alhagy reed ons eerst langs de compound van de dove jongen (zie reisblog  Wat een herrie of ben je er doof voor?). We hebben besloten dat deze jongen van jullie gesponsorde geld een jaar naar school laten gaan. Als je de foto’s bekijkt zie je een foto waarbij Dina met een zak kleding in de hand een eenvoudige compound oploopt. Dat is het huis van zijn familie. Helaas was hij niet thuis. We hebben kennisgemaakt met zijn broertjes en zusjes. Vervolgens hebben we de rit vervolgd en gespeurd naar slecht uitziende huizen waar iemand thuis was. Na een korte kennismaking lieten we een zak kleding achter en onze lege waterflessen. Alles kan men gebruiken. Mensen ontvingen het soms stil en verbaasd, anderen dansten, zongen en wensten ons alle goeds en Gods zegen toe. Zodra we in de auto stapten zagen we soms, als we omkeken, dat de mensen de kleding aan het verdelen waren. Ze hielden het voor zich, ongeacht kleur, vorm, maat en de vraag was alleen maar; past het? Het is totaal niet interessant wat je aantrekt. Hier is alle kleding ‘genderneutraal’. Geen gezeik; het past! En als jij het niet meer past dan is er wel een broertje of zusje of een ander die het wel past.  Valt er een gat in de kleding  of is het vies? Wat maakt het uit? Het past!

We krijgen als dank van een vrouw sinaasappels mee. Onderweg hebben we er allemaal één gegeten. Kinderen dwarrelden om ons heen en wezen ons de weg naar hun huisje. We kunnen nooit iedereen die het nodig heeft een zak kleding geven, maar 20 gezinnen zijn vandaag geholpen. De 33 lege dozen die op de compound Toubabokunda zijn achtergebleven worden weggegeven aan de vrouwen die elke dag op de markt staan. Zij kunnen deze goed gebruiken voor hun marktkraampje.

 Morgen en vrijdag zijn we niet bereikbaar en donderdag zal er geen reisverhaal zijn. We gaan twee dagen de binnenlanden in met kleding en rijst. Vrijdagavond hopen we onze belevenissen van de binnenlanden te kunnen delen met jullie. Het past gelukkig in onze planning. Past het jullie ook?